Η φωτογραφία δείχνει τις Σκυρωνίδες πέτρες από τη πλευρά της Κινέττας, πάνω από το ιδιωτικό Σκυρώνειο Μουσείο, και εκεί περίπου θα πρέπει να ήταν το ιερό του Λατώου Απόλλωνα. Πηγή εικόνας: http://www.panoramio.com/photo/6450576
Το πέρασμα των Σκιρωνίδων βράχων κι όπου ήταν το επικινδυνότερο κομμάτι της πανάρχαιας οδού (επί του Σαρωνικού κόλπου), καθώς ένωνε την Πελοπόννησο με την κυρίως στεριανή Ελλάδα, αποτέλεσε την αιτία ώστε να γραφτούν πάρα πολλές αναφορές από αρχαίους και σύγχρονους συγγραφείς, ιστορικούς, τοπογράφους, γεωγράφους κ.α.. Παράλληλα η αξεπέραστη φυσική ομορφιά του αλλά και η μεγάλη δυσκολία στο πέρασμά του (ώστε την αρχαία εποχή σε πολλά σημεία ο διαβάτης να κρέμεται κυριολεκτικά πάνω απ’ την άβυσσο των γκρεμών), έδωσε την αφορμή να γεννηθούν διάφοροι μύθοι όπως εκείνος του Σκίρωνα.
Μέχρι την εποχή του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Αδριανού (117-138 μ.Χ.), και, πολύ πιθανών πριν το 150 μ.Χ. ήταν μία τρομερή κι επικίνδυνη στενωπός. Με πρωτοβουλία όμως του φιλέλληνα Αυτοκράτορα Αδριανού διαπλατυνθεί η διάβαση αυτή ώστε έγινε ‘’κατάλληλη να περνούν και άρματα που προχωρούν σε αντίθετη κατεύθυνση(1)’’. Κοντά στο τέλος (προς την σημερινή Κινέττα) της Σκιρώνιας οδού βρισκόταν το ιερό του Λατώου(2) Απόλλωνα, όπου σήμερα δυστυχώς μόνο ελάχιστα λείψανα έχουν παραμείνει. Όμως την εποχή που ο Richard Chandler (1764-66) περιηγήθηκε στη Μεγαρίδα είδε το ιερό να στέκει σε ύψος περίπου 3,50 μ. και το περιγράφει αμέσως μετά από την διέλευση του Σκιρώνιου δύσβατου περάσματος.
Ο Chandler στη σελίδα 198 του βιβλίου του ‘’Trevels in Greece’’ αναφέρει:
Αγγλικά από το πρωτότυπο κείμενο:
"We coasted by the Scironian rocks, which are exceedingly high, and dreadful. The way is by the edge of perpendicular precipices, narrow, and in many places carried over the breaks and supported underneath apparently in so slight a manner, that idea of crossing. Wheeler has mentioned it as the worst road, which he ever travelled. After much time consumed in scrambling up and down the precipices, he passed along the shore, under the mountain, and came to an ancient edifice three or four yards high and eight square, with several large planks of marble lying about it, some carved in baffo relievo. This he supposes, was the temple of Apollo."
Σε ελεύθερη Μετάφραση:
"Εμείς περάσαμε από τους Σκιρώνιους βράχους, που είναι υπερβολικά υψηλοί, και φοβεροί. Ο τρόπος είναι από την άκρη των γκρεμών κάθετα, και από πολλά στενά σημεία , όπου κατά διαστήματα διακόπτονται και υποστηρίζονται από κάτω, προφανώς με μικρό τρόπο, κάτι σαν αντίληψη διέλευσης. Ο Γουίλερ αναφέρει πως είναι ο χειρότερος δρόμος, που ο ίδιος έχει ποτέ ταξιδέψει. Μετά από πολύ χρόνο που καταναλώσαμε στην αποκρυπτογράφηση πάνω-κάτω τα βαράθρων, περάσαμε κατά μήκος της ακτής, κάτω από το βουνό, και ήρθαμε σε ένα αρχαίο οικοδόμημα τρεις ή τέσσερις γιάρδες (περίπου 3,50 μέτρα) υψηλό και οκτώ τετραγωνικών μ., με αρκετές μεγάλες επίπεδες πλάκες μαρμάρων που βρίσκονται σκαλισμένες σε ορισμένα σημεία. Αυτός θα πρέπει να ήταν ο ναός του Απόλλωνα…."
Σημειώσεις:
(1) Παυσανίας ‘’ΑΤΤΙΚΑ’’, XLIV, C. 10.: ‘’…Αδριανός δε ο βασιλεύς και ούτος ως και άρματα εναντία ελαύνεσθαι, κατέστησεν ευρυχωρή τε και επιτηδείαν είναι.’’
(2) Ο Απόλλωνας καθώς και η αδελφή του η Άρτεμης, γεννήθηκαν από τη Λητώ και τον Δία. Η Λητώ στη Δωρική διάλεκτο ονομαζόταν ‘’Λατώ’’, έτσι οι Δωριείς Μεγαρείς, έδωσαν στο ιερό της Σκιρωνίδας οδού το επίθετο: Λατώος Απόλλωνας. Δηλαδή ο Απόλλωνας που είναι γεννημένος από τη Λατώ.
Βιβλιογραφία:
Παυσανίας. ‘’Αττικά’’, XLIV, C. 10.
Richard Chandler. “Travels in Greece”, σελ. 198.
Ηλεκτρονική πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B7%CF%84%CF%8E
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου