Ένα ‘’άγνωστο’’ πανάρχαιο οικοδομικό συγκρότημα στη Μεγαρίδα γη.

Ο ανυποψίαστος επισκέπτης δεν θα μπορεί να διανοηθεί ότι αυτά τα δέντρα και οι θάμνοι έχουν ριζώσει επάνω στον πανάρχαιο τοίχο και κρύβουν "κυκλώπειο" τοίχος!



Σε αυτή τη φωτογραφία βλέπουμε τον ευθύ τοίχο των πάνω από 10 μ. ύψος και περίπου 70 μ. μάκρος, και από μια "επιπόλαια" ιστορική εκτίμηση, εκτιμάτε από τα μέσα του 7ου π.Χ. αι.


Οικοδόμημα του αρχαίου συγκροτήματος που η υμικύκλια και κεκλιμένη προς τα έσω τοιχοδομή του, παραπέμπει σε θολωτό κτίσμα άγνωστης χρησιμότητας, είτε ακόμη σε πύργο στη νότια πλευρά.


Λεπτομέρεια του ευθύ τειχίσματος από το πανάρχαιο συγκρότημα που πιθανών να ήταν φράγμα είτε να περιτοίχιζε ένα μεγάλο χώρο.

Η ίδρυση της πόλεως των Μεγάρων χάνεται στην αχλύ του μύθου καθώς είναι αποδεκτό στους ιστορικούς κύκλους, ότι προϋπήρχε της Μινωικής εποχής.

Ο Μεγαρικός μύθος του Μεγαρέα (γιός του Δία και μίας Σιθνίδας Νύμφης), που θεωρείτε ο πρώτος βασιλιάς της πόλεως μετά από κάποιο κατακλυσμό, η ύπαρξη της νησίδας Μινώας σε μικρή απόσταση. Ο βασιλιάς της Νίσος, που σκοτώθηκε από τον Μίνωα, όταν ήρθε με Κρήτες και υπόταξε την Αττική.

Τον ερχομό του Αγαμέμνονα στη πόλη, πριν τον Τρωικό πόλεμο, (βασιλιάς, επικυρίαρχος των ηγεμόνων της μυκηναϊκής επικράτειας και που εκστράτευσε κατά της Τροίας), καθώς ιδρύει το ιερό της Αρτέμιδος στα Μέγαρα και παίρνει μαζί του τον Μάντη Κάλχα.

Έτσι, αναγνωρίζουμε ότι η πόλη/κράτος των αρχαίων Μεγάρων, στην αυγή της Ελληνικής ιστορίας, ήδη έχει  αναπτύξει και παρουσίαζε μία οργανωμένη χώρα πριν ακόμη την κάθοδο των Δωριέων 11ο -10ο π.Χ. αι.

Δυστυχώς, τα μίση, οι πόλεμοι και τα πάθη των γειτονικών της πόλεων/κρατών εκείνης της αρχαίας εποχής, δεν μας επιτρέπουν μέχρι  σήμερα, να γνωρίζουμε όλο τον προϊστορικό και ιστορικό ομολογούμενο εκτυφλωτικό της πλούτο. Τα Μέγαρα μεγαλουργούσαν ακόμη και τότε, τους δύο ‘’νεκρούς’’, σκοτεινούς αιώνες για την Αθήνα, 8^ος – 6^ος π.Χ. αι..

Από αρχαίες ανεξάρτητες πηγές, αναφέρονται αποικίες και ιδρύσεις πόλεων στη Μεσογειακή λεκάνη αλλά και στη Μαύρη θάλασσα από τους αρχαίους Μεγαρείς. Θαυμάσια οικοδομικά έργα στη Μητρόπολη, της Μεγαρίδας χώρας. Το πρώτο ‘’σπαργανωμένο’’ Δημοκρατικό πολίτευμα με τον Αίσυμνο και τόσα άλλα ακόμη.

Όπως τα μεγάλης ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας υδρομαστευτικά συστήματα, το πρωτέλιο ευπαλίνειο έργο στη τοποθεσία Ορκός. Ενώ πρόσφατα, στη θέση ‘’Ερκίς’’, μέσα στη πόλη των Μεγάρων, η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως το τρίτο υδρομαστευτικό αρχιτεκτόνημα του 6ου- 5ου π. Χ. αι.. Εδώ, θα πρέπει να θυμηθούμε το ξακουστό κατόρθωμα του Μεγαρέα αρχιτέκτονα Ευπαλίνου (6ος π.Χ. αι.) γιο του Ναυστρόφου, με το σχεδόν τέλειο έργο του, (το Ευπαλίνειο όρυγμα), στο νησί της Σάμου. Που θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα τεχνικά έργα της αρχαιότητας, εάν αναλογιστεί κανείς πως η κατασκευή του άρχισε συγχρόνως και από τα δύο άκρα του ώστε οι σήραγγες που διανοίγονταν με αυτόν τον τρόπο, συναντήθηκαν στη μέση και αποτέλεσαν ενιαίο όρυγμα.

Η φύση του άνυδρου τόπου της Μεγαρίδος γης όπως ήταν φυσικό, θα πρέπει να οδήγησε τους κατοίκους προς την αναζήτηση τεχνικών έργων για τη συγκράτηση των ελάχιστών πηγαίων και βρόχινων νερών…  

Ανάμεσα στις περιοχές ‘’Απογιούρισμα’’ με ‘’Χάνι’’,  βορειοδυτικά της πόλεως των Μεγάρων. Ο υποψιασμένος ιστορικός/αρχαιολάτρης επισκέπτης, θα συναντήσει ένα ακόμη αρχαίο οικοδομικό συγκρότημα, που πιθανών να ήταν, ένα από τα πρώτα φράγματα, για τη συλλογή νερών, του αρχαίου κόσμου. Στη περίπτωση, αυτού του αρχαίου συγκροτήματος,  η ίδια η φύση μερίμνησε ώστε να φθάσει μέχρι των ημερών μας σε σχετικά καλή κατάσταση (εφόσον μέσα από τις ενώσεις των λίθων έχουν ριζώσει θάμνοι, δέντρα που το κάνουν σχεδόν αόρατο), και έτσι δεν ισοπεδώθηκε από τη βεβήλωση των ανθρώπων και τη φθορά του χρόνου.