Το οικόπεδο (βόρεια της πόλεως των Μεγάρων),που γίνονται οι αρχαιολογικές ανασκαφές έχει να παρουσιάσει οικοδομικά ευρήματα από διάφορες εποχές της μακραίωνης Μεγαρικής ιστορίας. Δίπλα από το ρωμαϊκό λουτρό ανακαλύφθηκε ένας ακόμη λατρευτικός χώρος (Μάγαρο είτε Μέγαρο) της θεάς Δήμητρας και πολλά άλλα εξίσου σημαντικά για την ιστορία της πόλης.
Ρωμαϊκό λουτρό που έφερε η αρχαιολογική σκαπάνη, πρόσφατα στο φως, στη πόλη των Μεγάρων. Το λουτρό είναι σχεδόν ολάκερο με τους τοίχους του, το θέρμο, τις πήλινες σωλήνες που έφερναν νερό από την κοντινή Κρήνη και τα μάρμαρα που καλύπτουν το πάτωμα καθώς και οι θέσεις που καθόντουσαν οι λουόμενοι.
Το οικόπεδο που γίνονται οι αρχαιολογικές ανασκαφές έχει να παρουσιάσει οικοδομικά ευρήματα από αρκετές εποχές της μακραίωνης Μεγαρικής ιστορίας. Δίπλα από το ρωμαϊκό λουτρό ανακαλύφθηκε ένας ακόμη λατρευτικός χώρος (Μάγαρο) της θεάς Δήμητρας και πολλά άλλα εξίσου σημαντικά για την ιστορία της πόλης.
Η δυνατότητα για ζεστό μπάνιο σε δημόσια λουτρά υπήρχε στους Έλληνες ήδη από τα κλασικά χρόνια. Στο λουτρό που βρέθηκε στην Γόρτυνα της Αρκαδίας, των ελληνιστικών χρόνων, σώζονται τα λείψανα ενός πρώιμου συστήματος θέρμανσης. Όμως η εφεύρεση ενός ολοκληρωμένου συστήματος θέρμανσης των λουτρών, των χώρων και του νερού, ανήκει στους Ρωμαίους, οι οποίοι επινόησαν ένα προηγμένο και έξυπνο σύστημα, τα
Η απλούστερη μορφή ρωμαϊκού λουτρού, περιλαμβάνει τρεις βασικούς χώρους σε σειρά, σύμφωνα με τον αʼ τύπο: μια αίθουσα για το αποδυτήριο (apodyturium) και το κρύο λουτρό (frigidarium), μια για το χλιαρό (tepidarium) και τέλος μια ακόμη αίθουσα για το θερμό λουτρό (caldarium).
Το λατρευτικό υπόγειο (Μάγαρο) της θεάς Δήμητρας δίπλα από το ρωμαϊκό λουτρό.
Σε μια ημικυκλική κόγχη τοποθετούσαν μια μαρμάρινη λεκάνη (labrum) πάνω σε στήριγμα, η οποία περιείχε κρύο νερό για να δροσίζουν οι λουόμενοι το πρόσωπο και το λαιμό τους. Το δωμάτιο είχε θερμαινόμενο πάτωμα και τοίχους προκειμένου να διατηρείται η θερμοκρασία σε υψηλά επίπεδα και γιʼ αυτό το λόγο το ήταν σε άμεση γειτνίαση με την εστία του λουτρού.
Το πήλινο αυλάκι/σωλήνες που έφερναν νερό στο θέρμο από την κοντινή κρήνη και κατόπιν το μετέφεραν στο ρωμαϊκό λουτρό.
Το νερό, με οποιονδήποτε τρόπο και αν προσπορίζοταν, αποθηκευόταν σε μια συνήθως υπερυψωμένη δεξαμενή κοντά στο λουτρό, για να οδηγηθεί κατόπιν με μολύβδινους σωλήνες μέσα στο πάχος των τοίχων στα διάφορα σημεία του λουτρού. Αρχικά, υδρευόταν ο λέβητας πάνω από την εστία του λουτρού, ο οποίος είχε την μορφή τριών συγκοινωνούντων λεβήτων (μπόϊλερ) σε κατακόρυφη διάταξη: το ανώτερο περιείχε κρύο νερό, το μεσαίο χλιαρό και το κατώτερο, πάνω ακριβώς από τη φωτιά το καυτό νερό που παροχετευόταν στην πισίνα του θερμού λουτρού. Ένας άλλος σωλήνας παρείχε κρύο νερό στην πισίνα του frigidarium, επιχρισμένη με υδραυλικό κονίαμα, στο labrum αλλά και όπου αλλού χρειαζόταν.
Και έτσι, όλο αυτό το ιστορικό μεγαλείο που βλέπεται στις φωτογραφίες και είχε ανακαλύφθηκε πριν λίγο καιρό...
ΤΩΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ (άγνωστο σε τι κατάσταση) ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝΟΥΣ ΤΣΙΜΕΝΤΟΥ!!!
Ρωμαϊκό λουτρό που έφερε η αρχαιολογική σκαπάνη, πρόσφατα στο φως, στη πόλη των Μεγάρων. Το λουτρό είναι σχεδόν ολάκερο με τους τοίχους του, το θέρμο, τις πήλινες σωλήνες που έφερναν νερό από την κοντινή Κρήνη και τα μάρμαρα που καλύπτουν το πάτωμα καθώς και οι θέσεις που καθόντουσαν οι λουόμενοι.
Το οικόπεδο που γίνονται οι αρχαιολογικές ανασκαφές έχει να παρουσιάσει οικοδομικά ευρήματα από αρκετές εποχές της μακραίωνης Μεγαρικής ιστορίας. Δίπλα από το ρωμαϊκό λουτρό ανακαλύφθηκε ένας ακόμη λατρευτικός χώρος (Μάγαρο) της θεάς Δήμητρας και πολλά άλλα εξίσου σημαντικά για την ιστορία της πόλης.
Η δυνατότητα για ζεστό μπάνιο σε δημόσια λουτρά υπήρχε στους Έλληνες ήδη από τα κλασικά χρόνια. Στο λουτρό που βρέθηκε στην Γόρτυνα της Αρκαδίας, των ελληνιστικών χρόνων, σώζονται τα λείψανα ενός πρώιμου συστήματος θέρμανσης. Όμως η εφεύρεση ενός ολοκληρωμένου συστήματος θέρμανσης των λουτρών, των χώρων και του νερού, ανήκει στους Ρωμαίους, οι οποίοι επινόησαν ένα προηγμένο και έξυπνο σύστημα, τα
υπόκαυστα. Οι φιλολογικές πηγές, αναφέρουν τον Γάιο Σέργιο Οράτα ως τον εμπνευστή των υποκαύστων, γύρω στο 80 π.Χ.
Τα υπόκαυστα, (suspensurae) όπως υποδηλώνει η ονομασία τους, είναι χαμηλοί και συνήθως υπόγειοι χώροι κάτω από τα δάπεδα των δωματίων του λουτρού όπου κυκλοφορούσαν τα καυτά αέρια που παραγόταν από την φωτιά που έκαιγε στην εστία (praefurnium). Οι χώροι αυτοί δημιουργούνταν με την υπερύψωση των δαπέδων και την έδρασή τους πάνω σε στυλίσκους (pilae).
Τα υπόκαυστα, (suspensurae) όπως υποδηλώνει η ονομασία τους, είναι χαμηλοί και συνήθως υπόγειοι χώροι κάτω από τα δάπεδα των δωματίων του λουτρού όπου κυκλοφορούσαν τα καυτά αέρια που παραγόταν από την φωτιά που έκαιγε στην εστία (praefurnium). Οι χώροι αυτοί δημιουργούνταν με την υπερύψωση των δαπέδων και την έδρασή τους πάνω σε στυλίσκους (pilae).
Η απλούστερη μορφή ρωμαϊκού λουτρού, περιλαμβάνει τρεις βασικούς χώρους σε σειρά, σύμφωνα με τον αʼ τύπο: μια αίθουσα για το αποδυτήριο (apodyturium) και το κρύο λουτρό (frigidarium), μια για το χλιαρό (tepidarium) και τέλος μια ακόμη αίθουσα για το θερμό λουτρό (caldarium).
Το λατρευτικό υπόγειο (Μάγαρο) της θεάς Δήμητρας δίπλα από το ρωμαϊκό λουτρό.
Σε μια ημικυκλική κόγχη τοποθετούσαν μια μαρμάρινη λεκάνη (labrum) πάνω σε στήριγμα, η οποία περιείχε κρύο νερό για να δροσίζουν οι λουόμενοι το πρόσωπο και το λαιμό τους. Το δωμάτιο είχε θερμαινόμενο πάτωμα και τοίχους προκειμένου να διατηρείται η θερμοκρασία σε υψηλά επίπεδα και γιʼ αυτό το λόγο το ήταν σε άμεση γειτνίαση με την εστία του λουτρού.
Το πήλινο αυλάκι/σωλήνες που έφερναν νερό στο θέρμο από την κοντινή κρήνη και κατόπιν το μετέφεραν στο ρωμαϊκό λουτρό.
Το νερό, με οποιονδήποτε τρόπο και αν προσπορίζοταν, αποθηκευόταν σε μια συνήθως υπερυψωμένη δεξαμενή κοντά στο λουτρό, για να οδηγηθεί κατόπιν με μολύβδινους σωλήνες μέσα στο πάχος των τοίχων στα διάφορα σημεία του λουτρού. Αρχικά, υδρευόταν ο λέβητας πάνω από την εστία του λουτρού, ο οποίος είχε την μορφή τριών συγκοινωνούντων λεβήτων (μπόϊλερ) σε κατακόρυφη διάταξη: το ανώτερο περιείχε κρύο νερό, το μεσαίο χλιαρό και το κατώτερο, πάνω ακριβώς από τη φωτιά το καυτό νερό που παροχετευόταν στην πισίνα του θερμού λουτρού. Ένας άλλος σωλήνας παρείχε κρύο νερό στην πισίνα του frigidarium, επιχρισμένη με υδραυλικό κονίαμα, στο labrum αλλά και όπου αλλού χρειαζόταν.
Και έτσι, όλο αυτό το ιστορικό μεγαλείο που βλέπεται στις φωτογραφίες και είχε ανακαλύφθηκε πριν λίγο καιρό...
ΤΩΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ (άγνωστο σε τι κατάσταση) ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝΟΥΣ ΤΣΙΜΕΝΤΟΥ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου