Το ‘’άγριο’’ τοπίο και η ομορφιά που φανερώνει η φύση στη περιοχή εκείνη, σε παραπέμπουν σε ξεχασμένες εποχές, τότε που οι άνθρωποι πάλευαν με τα "στοιχειά" για να επιβιώσουν…
Από αυτή τη πλευρά της γέφυρας, βλέπουμε την αρχαία κατασκευή της.
Σε μια περιοχή, λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη των Μεγάρων, με καλλιεργήσιμα εδάφη (συνήθως αμπελώνες) υπάρχει ένα αρχαίο γεφύρι σε δύσβατο τόπο που λίγοι σήμερα γνωρίζουν. Μέχρι τις αρχές του 20ου αι. όμως, ήταν σε πλήρη λειτουργία καθώς με είχε πληροφορήσει, παλαιότερα, άλλος Μεγαρέας φίλος που η οικογένειά του έχει κτήματα εκεί.
Η γέφυρα ένωνε έναν ακόμα αρχαίο δρόμο της Μεγαρίδας γης και είχε την μορφή της ‘’κρεμαστής’’ γέφυρας, δηλαδή, δεν ήταν χτισμένη όλη με πέτρα όπως συνήθως γνωρίζουμε με το αρχιτεκτονικό χαρακτηριστικό ‘’τόξο’’. Οι δύο πετρόχτιστες άκρες της γεφυρωνόντουσαν, με σανίδες που ήταν δεμένες με σχοινιά για να περνούν. Τα λείψανα των τοιχίων της γέφυρας είναι αρχαία αλλά επειδή δεν υπάρχει κάποια αρχαιολογική μελέτη δεν γνωρίζουμε την ακριβή χρονολογία της κατασκευή της.
Σημείωση:
Αιτία για την σημερινή ανάρτηση ήταν οι φωτογραφίες του γεφυριού που μας έστειλε Μεγαρέας, καλός γνώστης των ιστορικών αρχαίων τοποθεσιών του τόπου.
Σας ευχαριστούμε από καρδιάς, κύριε Δ.Μ.
τι φοβερά πράγματα έχουν συμβεί στα Μέγαρα. Η απλιστία των νεο-Μεγαρέων οικοδόμησε με σύγχρονα ακαλαίσθητα κτίρια και τις δύο ακροπόλεις των Μεγάρων. Εξαφάνισε κάθε αρχαιολογικό εύρημα της Πόλης, έριξε παντού μπετό, και έχουν και την παράνεια να καυχώνται ότι ο Παυσανίας εκθίασε την πόλη, αυτήν που ενταλώς κατέστρεψαν χωρίς να τιμωρηθούν. Να ζήσει ο δήμος τους, η πολεοδομία τους και οι μηχανικοί της. Απόγονοι του Ευπαλίνου
ΑπάντησηΔιαγραφή