Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Μέγαρα Συρίας




Η αρχαία πόλις Μέγαρα της Συρίας, βρίσκετε στα βορειοδυτικά της χώρας. Σήμερα το Αραβικό της όνομα είναι Αλ Μπάρα (Al Bara). Από την πόλη που αναπτύχθηκε τον περασμένο αιώνα ένα χιλιόμετρο ανατολικά των ερειπίων.  
Τα αρχαία Μέγαρα απέχουν 65 χιλιόμετρα βορείως της Hama ( της αρχαίας Επιφάνειας), 40 χιλιόμετρα ανατολικά από την παραλιακή πόλη Λατάκια και 80 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Aleppo (της αρχαίας Βέροιας). Καθώς πρόκειται για τις τρεις (Μέγαρα, Επιφάνεια και Βέροια) πιο εκτεταμένες ‘’νεκρές’’ πόλεις στο Βορά της Συρίας, στην εποχή μας.
Η αρχαία πόλις Μέγαρα της Συρίας, αποικήθηκαν από τους Μεγαρείς κατά τον 7ο αιν. π.Χ.  και μέχρι τον 4ο αιν. π.Χ. ήταν μια καθαρά δωρική πόλη κράτος. ‘Όμως, με την άνοδο του Αλεξάνδρου και την επέκταση του ελληνικού πολιτισμού ανατολικά, εξελίχθηκε σε ένα μεγάλο και πλούσιο εμπορικό κέντρο παραγωγής ελαιολάδου/κρασιού καθώς βρίσκονταν σε πολύ γόνιμο έδαφος και επάνω στην εμπορική οδό που ένωνε την Αντιόχεια με την Απάμεια.
Από τον 7ο αιώνα μ.Χ. (με την αραβική επέλαση) και παρά το γεγονός ότι οι άλλοι αρχαιοελληνικοί οικισμοί είχαν εγκαταλειφθεί, η πόλη συνέχιζε να ακμάζει και μάλιστα παρέμεινε χριστιανική με τον επίσκοπό της να εξαρτάται από το Πατριαρχείο Αντιοχείας. Τον 11ο αιώνα όμως, τα Μέγαρα περιέπεσαν στην κατοχή των Σταυροφόρων και το 1098 από την πόλη εφορμώντας οι τελευταίοι προέβησαν σε κανιβαλικά επεισόδια στην γειτονική Μαρώνεια. Το 1125 οι Σταυροφόροι απωθήθηκαν από τα Μέγαρα και την πόλη κατέλαβαν οριστικά οι Άραβες. Στα τέλη του 12ου αιώνα τα Μέγαρα ερημώθηκαν λόγω μεγάλου σεισμού. Και, μόλις στις αρχές του 20ου αιώνα η νέα πόλη Αλ Μπάρα άνθισε πάλι πλάι στα αρχαία Μέγαρα.
Τα σημερινά ερείπια των Μεγάρων καλύπτουν 6  τετραγωνικά χιλιόμετρα και περιλαμβάνουν πολλά μεγάλα πλούσια οικήματα, τρία μοναστήρια, περίπου δώδεκα βυζαντινές εκκλησίες. Ενώ πέντε από αυτές τις εκκλησίες ξεχωρίζουν ανάμεσα από τα ερείπια. 
Οι πιο εντυπωσιακές αρχαίες κατασκευές βέβαια, είναι δύο τάφοι σε σχήμα πυραμίδας. Αυτά τα ταφικά μνημεία είναι διακοσμημένα με σκαλιστά φύλλα άκανθου και μαρτυρούν τον πλούτο στο παρελθόντα  χρόνο που είχε η πόλη αυτή. Η μεγαλύτερη πυραμίδα μνημείο, στεγάζει πέντε σφραγισμένους και διακοσμημένους σαρκοφάγους.
Νότια από τους τάφους πυραμίδες, υπάρχει ακόμη ένα υπόγειο ταφικό μνημείο με τρεις αψίδες και ένα μεγάλο, καλά διατηρημένο μοναστήρι .

Βιβλιογραφία:
Johann Gustav Droysen, μετάφραση Ρένος Αποστολίδης. ‘’Ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου’’. Εκδ. Alpha Bank, 1999.
Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη.
Johann Gustav Droysen, μετάφραση Ρένος Αποστολίδης. ‘’Ιστορία των επιγόνων του Μεγάλου Αλεξανδρου΄΄.  Εκδ. Alpha Bank, 2006.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου