Δευτέρα 8 Ιουνίου 2015

ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΗΜΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΡΕΩΝ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΙΓΟΝΟΣ ΓΟΝΑΤΑΣ





Οι αρχαίοι Έλληνες υπήρξαν πρωτοπόροι σε κάθε τομέα του πολιτισμού. Μοιραία λοιπόν δεν θα μπορούσαν να υστερήσουν και στην πολεμική τεχνολογία. Έτσι ένα σημαντικό πολεμικό κι έξυπνο πρωτοπόρο ΣΤΡΑΤΗΓΗΜΑ μας παρουσιάζει ο Μακεδόνας, στρατιωτικός ιστορικός, Πολύαινος (2ος αιών π.Χ.) που εφεύραν οι Μεγαρείς για να αναχαιτίσουν τη πολιορκία του Αντίγονου Γονατά και τα κατάφεραν.
Οι Μεγαρείς πολιορκήθηκαν κατά τη διάρκεια του Χρεμωνιδίου πολέμου(267-261 π.Χ.) από τα στρατεύματα του βασιλιά της Μακεδονίας Αντιγόνου Γονατά. Ο Αντίγονος Γονατάς,
όπως και ο Πολυσπέρχων το 318 π. Χ. στη Μεγαλόπολη, χρησιμοποίησε  ελέφαντες  ως  ζωντανούς πολιορκητικούς κριούς για την κατακρύμνηση των πυλών της πόλης/κράτος των Μεγαρέων.
Οι Μεγαρείς άλειψαν χοίρους με πίσσα, άνοιξαν τις πύλες και τους έβαλαν φωτιά. Τα άτυχα ζώα, καιγόμενα ζωντανά, εξέβαλαν φρικτές κραυγές και άρχισαν να τρέχουν σαν τρελά. Οι ελέφαντες του Αντιγόνου, τρομοκρατήθηκαν με τη σειρά τους από τις φωνές και τις φλόγες ώστε τράπηκαν σε άτακτο φυγή, ποδοπατώντας σχεδόν όλους τους στρατιώτες του. Ύστερα από αυτό ο Αντίγονος κατασκεύασε ειδική αλέα, εντός της οποίας μαζί με τους ελέφαντες τοποθέτησε και χοίρους, έτσι οι πρώτοι να συνηθίσουν στις φωνές και στην οσμή των δεύτερων.
Ωστόσο δεν κατόρθωσε να εμποδίσει την Αχαϊκή Συμπολιτεία να ενισχύσει της θέσεις της και να προσαρτήσει Τη Μεγαρίδα χώρα μαζί με την Κόρινθο και της στρατιωτικής σημασίας ακροπόλεις τους. Ο Αντίγονος Γονατάς πέθανε ένα ή δύο χρόνια αργότερα (240 ή 239 π.Χ.) χωρίς να μπορέσει ουσιαστικά να ανακαταλάβει τα Μέγαρα και τη Κόρινθο, παρά την τεράστια ζημιά που είχε κάνει.
Το ίδιο τέχνασμα του συγχρωτισμού έπρατταν αργότερα όλοι οι βασιλείς των ελληνιστικών βασιλείων, τοποθετώντας τους ελέφαντες, χοίρους και τα άλογα του ιππικού μαζί, ώστε έτσι τα δεύτερα να πάψουν να φοβούνται τους ελέφαντες. Επίσης, χοίρους λέγεται ότι χρησιμοποίησαν και οι Ρωμαίοι κατά του Πύρρου, με λιγότερο λαμπρά αποτελέσματα από εκείνα των Μεγαρέων. 


Βιβλιογραφία:
Πολύαινος, "Στρατηγήματα" 4.6.3
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΑΡΥΚΑΣ. "Μυστικά όπλα των Ελλήνων (Από την Σφενδόνη στο Υγρό Πυρ) " Κεφ. Πρώτο:  Βιολογικά, χημικά και έμβια άπλα.

Ηλεκτρονική πηγή:




Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΕΓΓΡΑΦΑ/ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΞΕΔΩΣΕ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΡΩΝ




Από μία ενδελεχή έρευνα στη σύγχρονη ιστορία ανακαλύψαμε πληθώρα εγγράφων όπου πιστοποιήσαμε ότι τα Μέγαρα ήταν για 4 (τέσσερεις) μήνες πρωτεύουσα της κυβέρνησης των συνταγματικών. Από τις 12 Δεκέμβρη του 1831 έως τα τέλη του Απριλίου του 1832. Δυστυχώς κανείς δεν αναφέρεται σε τούτο το γεγονός και η σύγχρονη ιστορία το κρατά φυλακισμένο στη λησμονιά!
Εδώ σας παραθέτουμε τρία ενδεικτικά έγγραφα (καθώς καλύπτουν τρεις μήνες από την κυβέρνηση των συνταγματικών με πρωτεύουσα τα Μέγαρα), της Ακαδημίας Αθηνών από το αρχείο του Ιωάννη Κωλέττη όπου αποκαλύπτουν την αλήθεια για την κυβέρνηση των Μεγάρων. 

εικόνα 1η

Έγγραφο από το αρχείο του Ιωάννη Κωλέττη. 30 Δεκεμβρίου 1831
( Ένα φύλλο)

Η Διοικητική Επιτροπή (κυβέρνηση Μεγάρων) συγχαίρει τον Θ. Καζάνην για τις υπηρεσίες του προς την πατρίδα και τον καλεί να μεταβεί στη πρωτεύουσα, τα Μέγαρα για να λάβει ανώτερο βαθμό. 

εικόνα 2η

εικόνα 3η


Έγγραφο από το αρχείο του Ιωάννη Κωλέττη. 31 Ιανουαρίου 1832
(Δύο φύλλα).
Η Διοικητική Επιτροπή, Κυβέρνηση των Μεγάρων, συγχαίρει τον Κώστα Μπότσαρη για την προσφορά του στην πατρίδα και τον προτρέπει να συνεχίσει.

εικόνα 4η

εικόνα 5η

Έγγραφο από το αρχείο του Ιωάννη Κωλέττη. 5 Μαρτίου 1832
(Δυο φύλλα)
Ο Ν. Μαυρολιθαρίτης στέλνει επιστολή/αίτημα στη κυβέρνηση των Μεγάρων από το Άργος και ζητά να του αποδοθεί ο βαθμός του ταγματάρχη για όσα έχει προσφέρει στη πατρίδα

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΩΝ, ΜΕ ΙΩΑΝΝΗ ΚΩΛΕΤΤΗ, ΕΓΚΑΘΙΣΤΑΤΕ ΣΤΑ ΜΕΓΑΡΑ

O χορός της Τράτας 1890


Μια ιστορική αναδρομή που η σύγχρονη ιστορία δεν "ομολογεί"…

Ήταν 9 Οκτώβρη του 1831 όταν στο Ναύπλιο δολοφονήθηκε ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Ο Ιωάννης Κωλέττης ως υπουργός Πολέμου της κυβέρνησης Καποδίστρια, έδωσε διαταγή για άμεση αντίδραση του στρατού, καθώς μαθεύτηκε η δολοφονία του κυβερνήτη. Οι διοικητές του στρατεύματος έβγαλαν περιπόλους στους δρόμους και κατάφεραν να διατηρήσουν την τάξη. Την ίδια ώρα, ο αδελφός του δολοφονημένου, Αυγουστίνος Καποδίστριας, μη έχοντας άλλο στήριγμα, έστελνε στη Μάνη να ειδοποιήσουν τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και συγκαλούσε την Γερουσία σε έκτακτη συνεδρίαση.
Μετά από έξι ώρες, τη δολοφονία του Καποδίστρια, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης έμπαινε στο Ναύπλιο, επικεφαλής 150 καβαλάρηδων. Η παρουσία του προκάλεσε ανακούφιση σε λαό και Γερουσία. 
Αμέσως με ψήφισμά τους, οι γερουσιαστές εξέλεξαν τριμελή "Διοικητική Επιτροπή της Ελλάδος" με πρόεδρο τον Αυγουστίνο Καποδίστρια και μέλη τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τον έμπειρο Ιωάννη Κωλέττη. Μαζί τους συνασπίστηκαν οι αντιπολιτευόμενοι τον νεκρό Καποδίστρια "συνταγματικοί" (αυτοί που ζητούσαν την ψήφιση συντάγματος).
Οι Έλληνες τότε χωρίστηκαν σε δύο στρατόπεδα:
Κυβερνητικοί, ονομάστηκαν οι οπαδοί της Επιτροπής και συνταγματικοί οι αντίθετοι που υποστήριζαν (και είχαν βεβαιωμένα δίκιο) ότι η Γερουσία παρανόμησε, ως αναρμόδια να εκλέξει κυβέρνηση, καθώς το έργο αυτό ανήκε στην υπό αναστολή εργασιών διατελούσα Δ’ Εθνοσυνέλευση.
Προκηρύχθηκαν εκλογές για την ανάδειξη νέων εκπροσώπων σε μια ανανεωμένη Εθνοσυνέλευση (την είπαν Ε’). Ο Ι. Κωλέττης μαζί με τους συνταγματικούς, ο Αυγουστίνος με τους κυβερνητικούς κι ο Κολοκοτρώνης, στη μέση, προσπαθούσε να κρατά ισορροπίες.
Η βία και η νοθεία βασίλευαν σε όλη τη διαδικασία εκλογής αντιπροσώπων για την Ε’ Εθνοσυνέλευση που θα αποφάσιζε για το μέλλον της Ελλάδας. 
Στο Ναύπλιο έφτασαν διπλάσιοι από τον κανονικό αριθμό πληρεξούσιοι/ψυφοφόροι, ενώ ήδη ο Ιωάννης Κωλέττης είχε διαφωνήσει δημόσια, είχε προχωρήσει στην σύντηξη δικού του κόμματος και είχε συνασπιστεί με τους συνταγματικούς. 
Στην πρώτη τακτική συνεδρίαση, 7 του Δεκέμβρη του 1831, η τριμελής Επιτροπή υπέβαλε τις παραιτήσεις της. Στη δεύτερη, 8 του ίδιου μήνα, ο Αυγουστίνος Καποδίστριας εκλέχτηκε προσωρινός (μέχρι την οριστική ψήφιση συντάγματος) ‘’πρόεδρος της κυβερνήσεως’’, προκαλώντας οριστική διάσπαση της εθνοσυνέλευσης.
Οι μάχες κυβερνητικών και συνταγματικών ξεκίνησαν την επομένη, 9 του Δεκέμβρη, με τους κυβερνητικούς να έχουν μαζί τους τον τακτικό στρατό και να στριμώχνουν τους αντιπάλους τους.
Κυκλωμένοι από τους κυβερνητικούς και τον τακτικό ελληνικό στρατό, οι συνταγματικοί, ανάμεσα στους οποίους βρισκόταν και ο Ιωάννης Κωλλέτης, ζήτησαν στις 10 του Δεκέμβρη (1831), να τους επιτραπεί ειρηνική αποχώρηση. Ο Αυγουστίνος Καποδίστριας και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης συμφώνησαν. Έτσι, έφυγαν στις 12 του Δεκέμβρη όπου μαζί τους πήγε και ο Ιωάννης Κωλέττης. Στην Περαχώρα και στα Μέγαρα δημιούργησαν στρατόπεδα, εγκατέστησαν την κυβέρνηση των συνταγματικών στη πόλη των Μεγάρων (κάνοντας την Πρωτεύουσα) και έστησαν μια έγκυρη εθνοσυνέλευση όπου καταργούσε τις αποφάσεις των συνελεύσεων του Αυγουστίνου Καποδίστρια καθώς θεωρούταν πως βρισκόταν παράνομα στην "εξουσία" με αντικανονική κυβέρνηση (δεν υπήρχε νόμιμη εκλογή).
Αυτόματα, στην Ελλάδα λειτουργούσαν δύο εθνοσυνελεύσεις και δύο κυβερνήσεις:
Του Αυγουστίνου Καποδίστρια.
Και των συνταγματικών με ουσιαστικό "πρωθυπουργό" τον Ιωάννη Κωλέττη όπου  και με τους "συνταγματικούς" να ενισχύονται από σχεδόν όλους τους παλιούς καπεταναίους του απελευθερωτικού αγώνα.
Αν ανατρέξουμε στα Αρχεία της ελληνικής παλιγγενεσίας, τόμος 5ος σελ. 325, Ψήφισμα της Δ' κατ' επανάληψη Εθνική των Ελλήνων συνέλευσης με ημερομηνία 10 Δεκεμβρίου 1831, στο Άργος. Καθώς και στην Νεώτερη Ιστορία του Ελληνικού Έθνους 1826 - 1974, Τόμος Δεύτερος, Η εποχή του Όθωνος, Γεώργιος Ρούσσος, Ελληνική Μορφωτική Εστία, Αθήνα, 1975, σελ. 193. Αλλά και σε άλλα ιστορικά έγγραφα εκείνης της εποχής, θα αναγνώσουμε μια σειρά από γνωστούς ήρωες του 1821 να λαμβάνουν ουσιαστικό μέρος στην κυβέρνηση των Μεγάρων, του Ι. Κωλέττη.  Όπως: Ο Μαυροκορδάτος, ο Ζαΐμης και Κουντουριώτης έως τον Μάρτιο του 1832 που άρχισαν τότε να εισέρχονται στη κυβέρνηση των συνταγματικών στα Μεγάρα οι: Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Μεταξάς, Βουδούρης, Δημήτρης Υψηλάντης, Μπότσαρης, Τρικούπης, Πλαπούτας και άλλοι γνωστοί καπεταναίοι της παλιγγενεσίας του έθνους.
Σιγά μα και σταθερά, ο Ιωάννης Κωλέττης, ένωνε κοντά στην συνταγματική κυβέρνηση του, τον ελεύθερο ελληνισμό αποφεύγοντας έτσι έναν εμφύλιο πόλεμο που ήταν πολύ εύκολο να ανάψει.
Τούτο δεν άρεσε στην Ευρώπη, δηλαδή να αφήσει τον έλεγχο της χώρας στους ίδιους τους Έλληνες.
Έτσι, τον Μάιο 1832, υπογράφτηκε στο Λονδίνο η συνθήκη για την εκλογή του Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδας, για να τεθεί τέρμα δήθεν στην αναρχία…
Μια ουσιαστικά νοθευμένη και άκυρη "Ε' Εθνοσυνέλευση του Άργους", τον Ιούλιο του 1832 εγκρίνει την απόφαση της επιλογής του Όθωνα σαν βασιλιά της Ελλάδας.
Τον Ιανουάριο του 1833 γίνεται η άφιξη του δεκαεπτάχρονου πρίγκιπα της Βαυαρίας, Όττο Φρίντριχ Λούντβιχ φον Βίττελσμπαχ  και η εξουσία της Ελλάδας περνά δυστυχώς στην Αντιβασιλεία.
Όλα αυτά βέβαια έχουν την αρχή τους το 1830, όταν η Αγγλία κατά την υπογραφή της συνθήκης ανεξαρτησίας της Ελλάδας πέτυχε συμφωνία με τις Μεγάλες Δυνάμεις (Προστάτιδες Δυνάμεις, όπως αποκαλούνταν) της δημιουργίας ενός Ελληνικού Βασιλείου?
Έτσι το 1832, ο Όθων εκλέχθηκε Βασιλιάς της Ελλάδας, ύστερα από την τελική άρνηση του Λεοπόλδου της Σαξωνίας (γιου του δούκα του Ζάξεν-Κόμπουργκ-Ζάαλφελντ (Sachsen-Coburg-Saalfeld), Φραγκίσκου) που είχε επιλεγεί αρχικά Βασιλιάς της Ελλάδας και που κατόπιν έγινε Βασιλιάς του νεοσύστατου Βασιλείου του Βελγίου.
Ερχόμενη στην Ελλάδα η Βαυαροκρατία άρχισε τις διώξεις, τη βία και την νοθεία ώστε να σβηστεί  η επιθυμία του λαού να κυβερνάτε από Έλληνες και φυσικά την Ελληνική συνταγματική κυβέρνηση που για τέσσερεις μήνες είχε εγκατασταθεί στα Μέγαρα.   



Βιβλιογραφία:

Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Δρανδάκη, Τόμος Δέκατος, σελ. 576, Εκδ. Πυρσός, 1934

Ελεύθερος Τύπος, 5-12.8.2013

Αι περί Συντάγματος και περί των κατά την Ελλάδα Βαυαρών πράξεις, της συμμαχίας και της Αυλής του Μονάχου. Ανωνύμου 1859.

Πανηγυρικός λόγος περί αναβάσεως εις τον θρόνον της Ελλάδος ενός Πρίγκηπος εκ του Βασιλικού Οίκου της Βαυαρίας. Βιέννη 1833.

Αρχεία της ελληνικής παλιγγενεσίας, τόμος 5ος σελ. 325, Ψήφισμα της Δ' κατ' επανάληψη Εθνική των Ελλήνων συνέλευσης με ημερομηνία 10 Δεκεμβρίου 1831.

Η 25ετηρίς του σεβαστού ημών Βασιλέως. Μαθαρίνου Ι. 1859.