Ο Ολυμπιονίκης αθλητής, ο Μεγαρέας Ηρόδωρος ο Περιοδονίκης (ένα πρωτοφανές γεγονός στην παγκόσμια ιστορία του αγωνιστικού αθλητισμού).

Πηγή εικόνας:http://www.fhw.gr/olympics

Η συμμετοχή κάθε αθλητή στους Ολυμπιακούς Αγώνες θεωρούνταν από τον ίδιο και τον περίγυρό του η σημαντικότερη εμπειρία της ζωής του. Κατά τη διάρκεια των δώδεκα αιώνων που οργανώνονταν οι αγώνες, από τους χώρους της Ολυμπίας πέρασαν μεγάλοι αθλητές που με τις νίκες τους απέκτησαν θρυλικές διαστάσεις και έμειναν αθάνατοι στη συνείδηση του κόσμου. Ένας από τούτους ήταν κι ο Μεγαρεύς Ηρόδωρος ο Περιοδονίκης.

‘’Περιοδονίκης’’ στην αρχαία Ελλάδα ήταν ένας μεγαλειώδης τίτλος αθλητισμού. Τον τίτλο του Περιοδονίκη κατακτούσε εκείνος ο αθλητής που νικούσε διαδοχικά στους τέσσερεις κυριότερους πανελλήνιους αθλητικούς αγώνες (Ολύμπια, Νέμεα, Ίσθμια, Πύθια).  

Ο Ηρόδωρος ο Μεγαρεύς σάλπιζε με 2 σάλπιγγες ταυτόχρονα και δεν κατέκτησε τον τίτλο του Περιδονίκη μία φορά, αλλά συνεχόμενες δέκα, στο αγώνισμα της σάλπιγγας! Στις εξής Ολυμπιάδες: 113η , 114η , 115η , 116η , 117η , 118η , 119η , 120η , 121η και 122η . Συνολικά όμως είχε νικήσει σε 17 μεγάλους αγώνες της αρχαίας Ελλάδας.

Για τον Μεγαρέα Ηρόδωρο, τον διασημότερο σαλπιγκτή της αρχαιότητας, ο τίτλος του Περιοδονίκη που κερδήθηκε σε δέκα συνεχείς Ολυμπιάδες με πρώτη το 328 π.Χ. και τελευταία το 292 π.Χ., τον έχρισε αθάνατο και παγκόσμιο φαινόμενο στην ιστορία του αθλητισμού. Διότι καλύπτοντας με συνεχόμενες νίκες ένα μεγάλο χρονικό διάστημα περίπου 40 χρόνων!

Μάλιστα ο Αθήναιος παραπέμπει στο συγγραφέα Αμάραντο από την Αλεξάνδρεια για να δώσει την περιγραφή του διασημότερου σαλπιγκτή της Αρχαιότητας. Λέγεται δε ότι ο Ηρόδωρος ήταν ογκώδης με ασύγκριτη σωματική ρώμη και κατανάλωνε 7 κιλά περίπου ψωμί, άλλα τόσα κρέας και 6 λίτρα κρασί, ενώ κοιμόταν σε δορά λιονταριού.

Το 303 π.Χ. βοήθησε το Δημήτριο Α' τον Πολιορκητή να κυριεύσει το Άργος, σαλπίζοντας με δύο σάλπιγγες ταυτόχρονα και εμψυχώνοντας με αυτόν τον τρόπο τους στρατιώτες να πολεμήσουν με περισσότερη ορμή.

Οι σαλπιγκτές σάλπιζαν στον Ιππόδρομο, αλλά για να αποκτήσουν αυτό το δικαίωμα, έπρεπε να νικήσουν στους αγώνες που είχαν καθιερωθεί. Όσοι νικούσαν είχαν το προνόμιο να σαλπίζουν κατά την Ολυμπιάδα.

Βιβλιογραφία:

Πολυδεύκης "Ονομαστικόν" Δ 89'. 

Αθήναιος Ι' 415b

Μ. Ξυδιάς- Κ. Σπίνος. ‘’Το Μεγάλο Ταξίδι’’ Δημοτική Βιβλιοθήκη Μεγάρων. 2005

Τάκης Καλογερόπουλος ‘’Λεξικό της Ελληνικής μουσικής’’. Εκδόσεις Γιαλλελή. 2001

Ηλεκτρονικές πηγές:

http://www.fhw.gr/olympics/ancient/gr/206f.html

http://www.musipedia.gr/wiki/%CE%97%CF%81%CF%8C%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%B5%CF%8D%CF%82

http://3dim-kater.pie.sch.gr/12tefhos.htm