ΟΙ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΡΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ (Μέρος 8ον )

Εικόνα ελληνικού συμποσίου από το Μουσείο Γκετί

                                  Πηγή εικόνας: http://krasodad.blogspot.gr/2010/12/blog-post_26.html

Στην Ελλάδα, μπορούμε να πούμε ότι δύο ήταν οι κύριες ανταγωνιστικές φιλοσοφικές δομές που εμφανίστηκαν τη μετά Σωκράτου εποχή. Η Στωική φιλοσοφία που εντοπίζονται οι ρίζες της πίσω στον Ευκλείδη και τη Μεγαρική Σχολή, όπου καθώς με τη συγκέντρωσή της στην προτασιακή λογική είναι ίσως πιο κοντά στη σύγχρονη κοινωνική δομή της φιλοσοφίας και την κωδικοποίηση των νόμων του συλλογισμού. Ωστόσο, εκείνη που περισσότερο έδρασε ώστε να επηρεάσει αργότερα πολιτισμούς ήταν η Περιπατητική φιλοσοφία που προέρχεται από τη συλλογή των έργων του Αριστοτέλη και είναι γνωστή ως το "Όργανον" ή όργανο, καθώς πολλοί δέχονται πως ήταν το πρώτο συστηματικό ελληνικό έργο στη λογική. Ενώ η Μεγαρική Σχολή όπου μετά την Μακεδονική κυριαρχία και τον Στίλπων, φαίνεται να διασπάται σε εξειδικευμένες πια επιστημονικές δομές όπως: τα μαθηματικά (Διόδωρος ο Κρόνος, Νικαρέτη η Μεγαρίς), την προτασιακή λογική –Διαλεκτική (Στίλπων, Στωικοί) και την εριστική (Αλέξινος ο Ήλειος). Και, όπου πιθανόν, φαίνεται να παραμένει για κάποιο χρονικό διάστημα, προϊστάμενος της Μεγαρικής Σχολής ο επηρεασμένος από τους κυνικούς, φιλόσοφος Τέλης ο Μεγαρέας(*), που έδρασε κατά τον 3^ο π.Χ. αιώνα. Ο Μεγαρικός Τέλης έγραψε διατριβές στην εξορία (Τα έργα του συχνά κάνουν μνεία για τον Σωκράτη, τον Ευκλείδη και τον Διογένη τον κυνικό καθώς ο ίδιος διατηρεί σημαντικά κομμάτια από τα έργα του Κράτη της Θήβας, του Μητροκλή, του Στίλπων και του Βίων του Βορυσθένη). Χωρίς αυτόν θα γνώριζαν πολύ λίγα για την Κυνικές διατριβές στον 3ο αιώνα π.Χ., και φυσικά εμείς θα γνωρίζαμε πολύ λιγότερα για τον Βίων.   

Εδώ, κρίνεται σκόπιμο πως θα πρέπει να γνωρίσουμε στον αναγνώστη κι έναν άλλον φιλόσοφο από τα Μέγαρα, φίλο του Ευκλείδη, πολύ πιθανόν προϊστάμενο της Μεγαρικής σχολής και επίσης ακόλουθο/μαθητή του Σωκράτη, τον Τερψίων (Πλάτων Θεαίτητος, και Πλάτων Φαίδων, 59γ)! Ο Τερψίωνας (5^ος – 4^ος π.Χ. αιω.) ήταν όπως και ο Ευκλείδης παρών στον θάνατο του Σωκράτη και αναφέρεται ως ο πρώτος συγγραφέας Γαστρονόμος από τους:  (Αθήναιος viii. 337) και (Σούδα η 85). Στο έργο του παρέχει συμβουλές για τα τρόφιμα από τα οποία ήταν σκόπιμο να απέχουν οι Μεγαρικοί και κατ’ επέκταση όλοι οι άνθρωποι. Αναφορές για τον πρώτο γαστρονόμο της Δυτικής φιλοσοφίας, τον Μεγαρέα Τερψίωνα υπάρχουν στους:  Αθήναιος, viii. 337, Σούδα  Σωκράτης, στον Πλάτωνα Φαίδων 59γ, Πλούταρχος Γεν. Σωκρ, Σούδα, η 85 και Πλάτων Θεαίτητος.

Σημείωση:

Ο Μεγαρέας φιλόσοφος Τέλης αναφέρεται σαν Κυνικός που διατηρούσε Σχολή στα Μέγαρα. Έγραψε: Περί του μη είναι τέλος ηδονήν, Περί αυτάρκειας, Περί φυγής, Περί πλούτου και αρετής, Περί περιστάσεων κ.ά. Όσα από τα αποσπάσματα των έργων του σώθηκαν εκδόθηκαν από τον Γερμανό ελληνιστή Χένσε το 1889. Για τον Τέλη έγραψε μια εκτεταμένη μελέτη και ο Βιλαμόβιτς.