Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Σιτάρι και οι σύγχρονες μάστιγες καρκίνου και άνοιας.


                         Πηγή εικόνας: http://www.ramnousia.com/2012/06/blog-post_25.html#.ULcbVuQzytk


Τα τελευταία εκατό χρόνια ο καρκίνος και η άνοια έχουν γίνει ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα υγείας που παρατηρούνται στις αναπτυγμένες χώρες. Οι στατιστικές δείχνουν ότι αποτελούν για αυτά τα κράτη, τη δεύτερη πιο συχνή αιτία θανάτου μετά τις καρδιοπάθειες.
Είναι οι ασθένειες που έχει ταυτιστεί με τον τρόπο ζωής και διατροφής των ανθρώπων που ζουν σε χώρες με υψηλούς αριθμούς ανάπτυξης. Ενώ για την εμφάνιση, συνήθως του καρκίνου, έχει κατηγορηθεί μια μεγάλη σειρά παραγόντων.
Ένας παράγοντας από αυτούς που έχουν κατηγορηθεί, για την εμφάνιση των 
καρκινικών ασθενειών τούτων και που έχει περάσει από τα εργαστήρια των επιστημόνων, είναι το σιτάρι καθώς εμφανίζει υψηλά ποσοστά γλουτένης.
Είναι όμως, το σιτάρι ένα από τα αίτια των καρκινικών ασθενειών και της άνοιας;
Ας παρακολουθήσουμε κάποιες πληροφορίες που υπάρχουν και σχετίζονται με τις σύγχρονες αυτές μάστιγες.
"Ή γλουτένη του σιταριού καταστρέφει την υγεία της ανθρωπότητας, διότι ως ισχυρή κόλλα επικολλάται εις τα τοιχώματα όλων των αγγείων πού διέρχε­ται, πεπτικούς σωλήνες, έντερα, φλέβες, αρτηρίες κ.λπ. Ένεκα τούτου παρακωλύει την σωστή πέψη, κενώσεις και την κυκλοφορία του αίματος, με τις αντίστοιχες επιβαρύνσεις εις την υγεία." (ομάδα επιστημών που ερεύνησε προσε­κτικά και δημοσίευσε το 1922 το πρώτο σύγγραμμα γιά τις ομάδες αίματος και τις ιδιαιτερότητες εκάστης στη Θεσσαλονίκη).  
Ερευνώντας ή ίδια επιστημονική επιτροπή, το διαιτολόγιο των αρχαίων Ελλήνων έμεινε έκπληκτος. Οί ερευνητές αφού κατέληξαν, σύντομα, ότι βασική τροφή των Ελλήνων είναι το ψωμί. Το ψωμί όμως των Ελλήνων ήταν από ζειά και όχι από σιτάρι!
Οι αρχαίοι δεν έτρωγαν ψωμί από σιτάρι.
Το σιτάρι το είχαν ως τροφή των ζώων και το ονό­μαζαν ‘’πυρρό’’. Έτρωγαν μόνον ψωμί από ζειά ή Κριθάρι και σε ανάγκη μόνον από κριθάρι ανάμεικτο με Σιτάρι. Ό Μέγας Αλέξανδρος, αναφέρεται πως έτρε­φε την στρατιά του μόνο με ζειά, για να είναι οι άνδρες του υγιείς και σε πνευματικά επίπεδα ικανοί. 
Φαίνεται πως οι Έλληνες, από τα πανάρχαια χρόνια και έως τις πρώτες δεκαετίες του 20ου μ.Χ.  γνώριζαν πολύ καλά ότι: ‘’φάρ­μακο σου είναι ή τροφή σου’’ ( Ιπποκράτης). Για τούτο τρέφονταν μόνο με τη ζειά που ήταν το βασικό συστατικό του ψωμιού τους. Γνώριζαν μάλιστα ότι ή ζειά τρέφει πρώτιστος το πνεύμα και ρυθμίζει την υγεία. Αυτό μάλιστα το αναφέρει ό Αισχύλος στο ύμνο του προς την Δήμητρα:
"Δήμητερ ή θρέψασα τήν έμήν φρένα είναι με άξιον τών σων μυστηρίων" (Αισχύλος).
Επί πλέον ή ζειά περιέχει άφθονα βιταμίνη 'Ο' και πολλά ιχνοστοι­χεία πού χρειάζεται ό οργανισμός μας, συν ένα από τα αμινοξέα, τη πολύ σημαντική Λυσίνη, το πολυτιμότατο τούτο συστατικό για τον οργανισμό μας, πού σήμερα το αγοράζουμε πανάκριβα ως συμπλήρωμα της διατροφής, ενώ παλαιότερα το είχαμε από το ψωμί της ζειάς δωρεάν!
Όμως, εάν παρακολουθήσουμε τα στοιχεία της τρομακτικής αύξησή του καρκίνου στην Ελλάδα, θα παρατηρήσουμε με έκπληξη ό,τι αυτή η ομάδα ασθενειών που χαρακτηρίζονται από τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των κυττάρων, έχουν κάνει την εμφάνισή τους με την αλλαγή της βασικής σύστασης του αλεύρου στον άρτο τα τελευταία ενενήντα χρόνια.
Το ψωμί πού τρώμε από το Σιτάρι έχει τελείως διαφορετικές πρωτεΐνες στηρίξεως από το ψωμί που κατασκευάζεται από τη ζειά. Εδώ ακριβώς έγκειται και ή διαφορά τους…
Γι’ αυτό και οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τα πυρούς (σιτάρια) για ζωοτροφές και την ζειά για ψωμί μέχρι το 1920 μ.Χ. περίπου. O Θεόφραστος τον 4ο αι. π.Χ, διακρίνει την ζειά σαφώς από την όλυρα (ασπρόσιτος) χαρακτηριζοντάς ως το πλέον αποδοτικότερο από όλα τα είδη των δημητριακών για τον άνθρωπο.
Διότι η Ζειά:
1ον. Βοηθάει στην απορρόφησιν των θρεπτικών συστατικών (ca, mg) κ. ά.
2ον.  Καταστέλλει τις φλεγμονές πού χρονίζουν στον οργανισμό και καταστρέφουν τα υγιή κύτταρα.
3ον. Καταστέλλει τα ένζυμα του καρκινικού κυττάρου (εμποδίζει την ανάπτυξη και μετάσταση του καρκίνου).
4ον. Περιέχει το βασικό αμινοξέο Λυσίνη (Lycin) πού ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και είναι το βασικό στοιχείο στην βιοχημική λειτουργία του εγκεφάλου.
5ον.  Περιέχει μαγνήσιο που επιπλέον ενεργοποιεί τις ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού. Για τούτο τα δημητριακά Ζέας συμβάλλουν στη διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους. Είναι πλούσια σε υδατάνθρακες χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη. Αυτό μάλιστα σημαίνει ότι απορροφώνται αργά και απελευθερώνουν μικρή ποσότητα γλυκόζης στο αίμα. Έτσι, μαζί με τις φυτικές ίνες, αυξάνουν το αίσθημα του κορεσμού και διατηρούν το αίσθημα της πληρότητας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Και δεν είναι μόνο τούτα τα ωφέλει της ζείας προς τον άνθρωπο...


Πηγές:
Μιχάλης Γριγορίου. Α' βιβλίο ‘’ΤΟ ΟΛΟΝ’’, και το Β' βιβλίο του ΤΟ ΟΛ-ΟΝ: "Ένα βιβλίο για την ίαση".
Περιοδικό ΖΕΝΙΘ.

Ηλεκτρονικές πηγές:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου