ΑΝΑΣΚΑΦΑΙ ΠΑΡΑ ΤΑ ΜΕΓΑΡΑ

Το έντυπο που υπάρχει η πολυσέλιδη αναφορά για τις αρχαιολογικές ανασκαφές της τότε εποχής στη περιοχή των Μεγάρων.

Το απόσπασμα που σας παραθέτω. 

Σε πολυσέλιδο άρθρο  (ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΗ ΥΠΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΙΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ, ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΡΙΤΗ, 1890) και με τίτλο (ΑΝΑΣΚΑΦΑΙ ΠΑΡΑ ΤΑ ΜΕΓΑΡΑ). Ο τότε Έφορος Αρχαιοτήτων της Ελευσίνας αρχαιολόγος/θεολόγος Δ. Φίλιος, παραθέτει  αναφορές για σημαντικές και σπουδαίες ανακαλύψεις που έγιναν επί των ημερών του στη περιοχή των Μεγάρων.

Έκτοτε, ο χρόνος κύλισε, τα περισσότερα ευρήματα καταστράφηκαν και όπως συνηθίζεται, χάθηκαν στη λησμονιά του χρόνου… Όπως καταλαβαίνεται, πέρασαν 123 ολάκερα χρόνια και κανένας δεν ενδιαφέρθηκε για τον ιστορικό πλούτο του περίλαμπρου πανάρχαιου κράτους των Μεγάρων! Ούτε καν να ασχοληθεί με τα πιο τρανταχτά, έντονα σημεία αυτής της μακραίωνης Μεγαρικής ιστορίας.  

Υπάρχουν πάρα πολλά και που θα ασχοληθούμε εν καιρώ μέσα από αυτήν την πολυσέλιδη έρευνα/αρθρογραφία του Δ. Φίλιου.

Σαν ελάχιστο δείγμα σας παραθέτω από το άρθρο, σελ. 26, της Αρχαιολογικής Εφημερίδας του 1890, την περιγραφή για τους Κουρμουλούς και τους προσωπικούς ενδοιασμούς που είχε ο Δ. Φίλιος. Δηλαδή εάν είναι όντως φυσικοί γήλοφοι είτε, η αρχαιολογία –εκείνη την εποχή- δεν είχε τα μέσα να ερευνήσει κατάλληλα.

Όπως και να έχει όμως, οι Κουρμουλοί φαίνεται πως πήραν το όνομά τους από την παραφορά της λατινικής λέξης tumulus (=τύμβος).   

Κάπως έτσι λοιπόν χάνεται η ιστορία…

[….] η δε έρευνα και τούτων εις το αυτό με ήγαγε συμπέρασμα, ότι δηλ. πάντες φυσικά ήσαν της γης υψώματα ει και, το ομολογώ, γεωλογικά τίνα φαινόμενα μοι ήσαν ακατάληπτα λ.χ. δεν ηδηνάμην να εξηγήσω τα εις την κορυφήν του μεγάλου Κουρμουλού υπάρχοντα και στρώμα πάχους, ήτοι βάθους, 2,00 Γ.Μ. αποτελούντα στρογγυλά χαλίκια εξ ασβεστόλιθου, ενώ το κύριον σώμα του λόφου εκ μαλακής τινος συνίστατο ύλης προς την κοινώς κιμιλίαν λεγομένην ομοίας (2), καθώς επίσης δεν ηδυνάμην να εννοήσω την κατά την κορυφήν του παρακείμενου ελλειψοειδούς λοφίσκου βραχοειδή (3) επιφάνειαν,  ενώ και τούτου το κύριον σώμα εκ της αυτής μαλακωτέρας ύλης απετελείτο. [… ]

                                                                            Εν Ελευσίνι τη 1^η Απριλίου 1890.

                                                                                                 Δ. Φίλιος  

Οι σημειώσεις του άρθρου από τον Δ. Φίλιου :

(2) Την αυτήν γεωλογικήν σύστασιν έχουσιν, ως εκ συμπτώσεως ηδυνήθην να μάθω και οι λόφοι αμφοτέρων των Ακροπόλεων των Μεγάρων.

(3)Αύτη, ως φαίνεται, υπήρξε η αφορμή ίνα νομίση αυτόν ο Lolling (Αρχ. Εφημ. Ε, α, σελ. 208) ως καθ’ ολοκληρίαν εκ βράχου συνιστάμενον,όπερ όμως ήνεγκεν αυτόν εις το ορθόν συμπέρασμα ότε ο λοφίσκος εκείνος ην φυσικό ύψωμα γης. Τοιαύτη τις γεωλογική του εδάφους σύστασις είναι συχνοτάτη εν τοις Μεγάρων υψώμασι και δύναται ευκόλως ν’ απατήση και τον προσεκτικώτερον ενίοτε παρατηρητήν δυνάμενον να εκλάβη την βραχοειδή ταύτη επιφάνειαν και ως τείχους λείψανα, όταν το άλλο σώμα του υψώματος είναι καταφανές κατά την εκ της μαλακής εκείνης ύλης σύστασίν του.

Οι Κουρμουλοί, ένας σπάνιος τόπος που θα μπορούσε να προκαλέσει το ενδιαφέρον  εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων για να τον επισκεφτούν... Κανένας δεν ενδιαφέρθηκε... παρά μόνο οι διάφοροι βέβηλοι αρχαιοκάπηλοι και μηχανόβιοι...   

Συνεχίζεται….