ΛΥΚΟΣ

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία του πολιτισμού των Λυκομιδών είναι οι λαξευτοί τάφοι και χρονολογούνται τον 5ο αιώνα π.Χ. Αυτοί οι τάφοι λαξεύτηκαν πάνω σε έναν βράχο και αποτελούν ένα καταπληκτικό θέαμα.

ΛΥΚΟΣ(1) γενάρχης των Λυκομιδών και οικιστής της ΛΥΚΙΑΣ

Με την έλευση του Λύκου στην πρώην περιοχή "Τελμιλία", ονομάστηκε Λυκία  (2).

Ο Λύκος ήταν γιος του Πανδίονα του νεότερου και της – των Μεγαρέων πριγκίπισσας- Πυλίας, και αναφέρεται από τους αρχαίους συγγραφείς ώς ο γενάρχης του γένους των Λυκομιδών (Κατά τη Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου):  Ο Λύκος και οι αδελφοί του Αιγέας, Πάλλαντας και Νίσος (γνωστοί ως ‘’Πανδιονίδες’’) γεννήθηκαν στα Μέγαρα από τον εξόριστο εκεί Πανδίονα και την Πυλία. Μετά τον θάνατο του πατέρα τους οι Πανδιονίδες επέστρεψαν στην Αττική και έδιωξαν τους Μητιονίδες από την εξουσία, την οποία χώρισαν στα 4. Ο Λύκος έγινε ο πρώτος ηγεμόνας της Διακρίας (η Διακρία ήταν κυρίως ορεινή περιοχή. Το μόνο επίπεδο μέρος της ήταν η πεδιάδα του Μαραθώνα. Βρισκόταν στα βορειοανατολικά της Αττικής και κατά πάσα πιθανότητα, στην αρχαιότητα, με τον ίδιο όρο προσδιοριζόταν επίσης η γεωγραφική περιοχή κατά μήκος της ανατολικής ακτής της Αττικής, μέχρι την Βραυρώνα και από αυτόν πήρε το όνομά του το Λύκειον όρος). Ο αδελφός του Αιγέας όμως (ο πατέρας του ήρωα Θησέα) τον έδιωξε, οπότε ο Λύκος κατέφυγε για κάποιο χρονικό διάστημα στη Μεσσηνία. Καθώς εκεί ανανέωσε τα μυστήρια της Ανδανίας και αργότερα κατέφυγε στη Μικρά Ασία, κοντά στον Σαρπηδόνα(2 ), (όπου όταν ο Σαρπηδόνας σκοτώνετε από τον Πάτροκλο και μεταφέρεται στην Λυκία για την ταφή) ο Λύκος έγινε γενάρχης των Λυκομιδών και έδωσε το όνομά του στη Λυκία χώρα της Μικράς Ασίας.

(1) Η λέξη ΛΥΚΟΣ προέρχεται από το λήμμα λύκη που σημαίνει φως. Άρα λύκος είναι αυτός που φέρνει το φως είτε που αφυπνίζει.

(2)Αναφορά στη Λυκία γίνεται στην Ιλιάδα, όταν ο Πάτροκλος σκοτώνει τον εξέχοντα ήρωα της, τον Σαρπηδόνα. Εκεί επεμβαίνει ο Δίας (στίχοι Π 663-683) και δίνει εντολή στον Απόλλωνα για την ανάληψη του νεκρού Σαρπηδόνα από το πεδίο της μάχης και τη μεταφορά του στην πατρική Λυκία όπου θα πρέπει να τον έθαψε ο Λύκος.

Επίσης χαρακτηριστικό της Λυκίας είναι οι τάφοι, οι οποίοι είναι λαξευμένοι σε βράχους, διώροφοι με τριγωνική στέγη. Πολλοί έχουν ανάγλυφη διακόσμηση ενώ στο εσωτερικό τους έχουν μεγάλων διαστάσεων σαρκοφάγους με παραστάσεις από την καθημερινή ζωή και τη μυθολογία.